با اکران فیلم سینمایی Mary Poppins Returns در سال اخیر ، دوباره زمزمه ی اسم مری پاپینز بیشتر شنیده می شود . اما این پست مربوط به فیلمی است که حدود پنج سال پیش  ، اکران شد . دقیقا یادم نیست آن وقت ها چرا Saving Mr. Banks را تماشا کردم ... احتمالا علاقه ی وافرم به تام هنکس مشوق اصلی دیدن فیلم بود ؛ آن هم در حالیکه " مری پاپینز " برای من فقط اسمی مربوط به یک فیلم قدیمی و نه چندان مهم بود . Saving Mr. Banks فیلمی است که به مناسبت پنجاهمین سالگرد اکران Mary Poppins ساخته شد . 

چند ماه پیش آشناییم با جولی اندروز ، بازیگر دوست داشتنی رقم خورد . فیلم اشک ها و لبخند ها را دیدم و عمیقا از آن لذت بردم و تصمیم گرفتم Mary Poppins را هم به بهانه ی نقش آفرینی او ببینم که به نظرم فوق العاده بود . چند وقتی بود که به فکر تماشای دوباره ی Saving Mr. Banks افتاده بودم که بالاخره ممکن شد . 

فیلم ، تأثیر گذار است . طرح کلی داستان ، رویارویی نویسنده ی داستان های مری پاپینز با والت دیزنی است : داستان نویسی که نمی خواهد شخصیت داستانش ، جوانه ای در خاطراتش که با تخیل پرورشش داده و برایش عزیز است ، پایمال یا تغییر داده شود و مرد سرسختی که مصمم است مری پاپینز را کودکان و بزرگسالان بیشتری بشناسند ... که به نظرم والت دیزنی لطف بزرگی به مری پاپینز کرد و به او جاودانگی ( یا حداقل عمری طولانی ! ) بخشید . اگر مری پاپینز روی پرده ی سینما نمیرفت ، خیلی ها از جمله خود من به احتمال قوی اسمش هم به گوشمان نمی رسید . 

اگر فیلم مری پاپینز را دیده باشید یا قبل از تماشای " نجات آقای بنکس " ببینید ، این فیلم لذتی مضاعف را برایتان به ارمغان می آورد ولی تماشای بدون پیش زمینه ی آن هم ، مانع دوست داشتنش نمی شود ! در ادامه چند خطی راجع به فیلم نوشته ام که پیشنهاد می کنم برای لو نرفتن داستان ، بعد از تماشای آن ادامه ی مطلب را مطالعه کنید . 

زندگی رویه های تاریکی دارد . مواقعی هست که " یک قاشق پر از شکر" نمی تواند اوقاتمان را شیرین کند و P.L. Travers ، نویسنده ی داستان های مری پاپینز تجارب عمیقی از این قبیل داشته . در Saving Mr. Banks دو داستان موازی با یکدیگر پیش می روند ، یکی داستان پاملای کوچک و ماجراهای خانواده اش و دیگری پاملایی که به خاطر فشار های مالی وارده ، بعد از 20 سال مخالفت ، به فکر واگذاری حق اقتباس از کتاب هایش به والت دیزنی است . اعتیاد به الکل پدر در داستان اول و تنهایی ، بی پولی و تسخیر شدن توسط خاطرات گذشته در داستان دوم ، واقعیت های تلخی هستند که این نویسنده مجبور است سر بکشد . و مکانیسم دفاعی ناخودآگاهش لجبازی و بداخلاقی فراتر از حد تحمل است . با توجه به این نکات ، واکنش او ، زمانی که ایده ی موزیک A Spoon Full of Sugar به ذهن ریچارد و رابرت شرمن ، خالقین موسیقی های دوست داشتنی مری پاپینز خطور می کند قابل درک است ، اینکه نمی توان به جای آنکه بچه ها را برای رویارویی با دنیای خارج از چهارچوب امن خانه شان آماده کرد ، ذهن آن ها را با امید حل شدن خود به خودی همه ی مشکلات با یک قاشق شکر و تخیلات انباشت . به نظرم حتی خود شرکت دیزنی هم سال ها بعد به نتیجه هایی مشابه رسید ... نتایجی مثل اینکه داستان های کلیشه ای شاهدخت و شاهزاده ی سوار بر اسب سفید و پیوندی که در آسمان ها بسته شده کودکان را از واقعیت ها دورتر می کند و در نتیجه ی سیاست های جدیدش انیمیشن هایی مثل Brave و Frozen جوانه زدند . 

به طور اتفاقی گذرم به مطلبی در سایت History vs. Hollywood افتاد که در آن وقایع فیلم را با واقعیت مقایسه می کرد و جالب است که موزیکی که نظر خانم تراورس را عمیقا جلب کرد Feed the Birds بود و نه Let's Go Fly a Kite (آنطوری که در Saving Mr. Banks تصویر می شود) . یک مسئله ی دیگر که شاید بتوان گفت دور از واقعیت نشان داده شده ، علت گریستن پاملا در پایان مری پاپینز است . نویسندگان Saving Mr. Banks تصور کرده اند که علت گریستن او ، منقلب شدنش به خاطر لحظات متأثر کننده ی فیلم است ، و وقتی در فیلم آقای دیزنی از او می پرسد حالش خوب است یا نه ، احساس درونی خود را پنهان می کند و می گوید به خاطر استفاده از کارتون اینقدر ناراحت شده . 

به ترتیب پاملا تراورس ، والت دیزنی و جولی اندروز (بازیگر نقش مری پاپینز)

با این حال آنطوری که در این وبسایت نوشته ، علت واقعی گریستن او ( که توأم با خشم هم بوده ) دقیقا همین استفاده از کارتون هاست و والت دیزنی به گونه ای شاید حیله گرانه حق استفاده یا عدم استفاده از کارتون در فیلم را برای خودش نگه داشته و پاملا تراورس فقط حق ویرایش متن داستان را داشته است . حتی گویا بعد از اتمام اکران فیلم ، به سراغ والت دیزنی می رود و از او می خواهد سکانس های انیمیشن دار را از فیلم حذف کنند که درخواستی غیرمعقول بود . خانم تراورز عصبانی بعد ها اقتباس دیزنی از هر یک از داستان هایش را ممنوع می کند .

ریچارد و رابرت شرمن ، خالقین قطعات موسیقی فیلم Mary Poppins 

به نظرم زیباترین موسیقی فیلم Mary Poppins همان قطعه ای است که جایزه ی اسکار بهترین موسیقی را هم از آن خود کرد یعنی Chim Chim Cher-ee . نجات آقای بنکس هم با ملودی همین موسیقی شروع و تمام می شود ، و جالب اینکه مری پاپینز هم با همین موسیقی شروع می شد . موارد متعدد دیگری از این قبیل اشارات به Mary Poppins ، چه آشکار و چه پنهان وجود دارند که برای بیننده ای که سن و سالی از او گذشته و با مری پاپینز خاطره دارد ، لحظات فیلم را لذت‌بخش‌تر می‌کنند . نسخه‌ی Deluxe آلبوم موسیقی متن این فیلم سینمایی قطعاتی از فیلم اصلی Mary Poppins را هم دارد و می‌توانید قطعه‌ی Chim Chim Cher-ee از همان آلبوم را در زیر بشنوید و دانلود کنید: