«من گنگ خواب‌دیده» و عالم هزار چَشم

               شرم نادیدنی را دیدن، هزار اشک

                              زهدان ابر از غم چه بارَش؟!

من سیاوش

     هر دم از سودا به آتش

            چیست گناهم

                   جز خیالش؟